Þ etta hófst í framhaldsskóla þegar Pedro var 17 ára. Hann braut heilann yfir því að þurfa að nota blað og blýant þegar hann var að læra. Honum fannst það hreint út sagt ekki gagnlegt.Í raun fannst honum það skapa fleiri vandamál en lausnir. Blýanturinn lét ekki að stjórn og strokleðrið eyðilagði heilu blaðsíðurnar. Ef hann notaði penna gat hann ekki strokað út sem varð til þess að ennþá fleiri blaðsíður enduðu í ruslatunnunni.

Hann átti jú, tússtöflu heima hjá sér en hann gat ekki ferðast með hana á milli staða. Hann hugsaði því með sjálfum sér! “Hvað ef ég hanna minnisbók sem er eins og tafla?" Skemmtilegt hvernig handahófskenndar hugmyndir geta orðið að veruleika og þannig varð fyrsta frumgerðin af minnisbókinni til.